Konferencja w Wannsee — 20.01.1942

W 1914 roku fabrykant farmaceutyczny Ernest Marlier postanowił zainwestować zarobione pieniądze w elegancką podberlińską willę z ogrodem. Posiadłość przy ulicy Am Großen Wannsee (następnie Große Seestraße) zaprojektował Paul O. A. Baumgarten. Marlier nie nacieszył się długo swoją białą willą — w 1921 roku sprzedał ją spółce Norddeutsche Grundstücks Aktiengesellschaft.

Szesnaście lat później dom przeszedł w ręce członka zarządu tej spółki, kupca i zwolennika skrajnej prawicy Friedricha Minoux. Willa nie przyniosła mu jednak szczęścia – w 1940 roku został aresztowany pod zarzutem defraudacji majątku berlińskiej gazowni i trafił do więzienia. Dom sprzedano utworzonej przez szefa Policji Bezpieczeństwa (Sicherheitspolizei) SS-Gruppenführera Reinharda Heydricha fundacji Nordhav. Pełniła ona funkcję funduszu wczasów pracowniczych dla oficerów SS. W ten sposób willa przy Am Großen Wannsee 56/58 stała się domem gościnnym dla wysokich rangą funkcjonariuszy SD, Gestapo i Kripo.