Maszyna do pisania byłego dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego Szymona Datnera (1902–1989) – historyka i autora publikacji dotyczących Zagłady i okupacji hitlerowskiej – wzbogaciła zbiór pamiątek historycznych Instytutu.

Kolekcja Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego wzbogaciła się o szkic do obrazu „Getto z aniołem” Izaaka Celnikiera z 1957 r. Ten cenny nabytek został podarowany Instytutowi przez rodzinę artysty po wystawie „»Niewielkie resztki z Solnej«. Izaak Celnikier wobec doświadczenia Zagłady” (kuratorka: Zuzanna Benesz-Goldfinger).

Od 2 do 6 września w Warszawie miała miejsce druga część seminarium zatytułowanego „Niech historia wystawi nam świadectwo…” (niem. „Möge uns die Geschichte ein Zeugnis austellen…”) przeznaczonego dla niemieckich nauczycieli i edukatorów, współorganizowana przez Żydowski Instytut Historyczny, Pilecki-Institut oraz Senat Berlina. Wizyta grupy dwadzieściorga gości z Niemiec wraz z opiekunami stanowiła kontynuację kursu zapoczątkowanego w Berlinie w dniach 4–6 czerwca tego roku. Po teoretycznym wprowadzeniu w historię tajnej grupy Oneg Szabat, Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego, życia i zagłady społeczności żydowskiej w Polsce mieli oni okazję poszerzyć i uzupełnić swoją wiedzę na kolejnych zajęciach, tym razem w miejscach ściśle związanych z omawianymi tematami.

Słonimscy – interaktywna gra miejska online, w którą możesz zagrać przy użyciu własnego telefonu!

Przedstawiamy kalendarium ŻIH na wrzesień 2024!

Uroczystym wernisażem otworzyliśmy nową wystawę czasową w Żydowskim Instytucie Historycznym. Wystawa „Uchwycić getto. Codzienność getta łódzkiego oczami artystów” towarzyszy obchodom 80. rocznicy likwidacji getta w okupowanej przez Niemców Łodzi.

Przedstawiamy program wydarzeń towarzyszących wystawie „Uchwycić getto. Codzienność getta łódzkiego oczami artystów”.

Na zatłoczonych, brudnych, szaro-bezbarwnych ulicach getta widywało się od czasu do czasu grupy dziewczyn w różowych sukienkach, z białymi fartuchami na szelki i w białych czapeczkach na głowie. Wyglądały jak różowe płatki kwiatów, może fiołków alpejskich, a w swojej jasności, czystości i pastelowej barwności sprawiały wrażenie istot nierealnych, zjaw przybyłych nie wiadomo skąd. Dziewczyny te były uczennicami Szkoły Pielęgniarstwa. (Alina Margolis-Edelman, „Ala z »Elementarza«”, Londyn 1994)