Aktualności

Poetka, pisarka i tłumaczka. Po wybuchu wojny zaangażowała się w pracę społeczną, m.in. w działalność organizacji charytatywnej CENTOS, przygotowywała materiały propagandowe w Żydowskiej Samopomocy Społecznej. Dla Oneg Szabat pisała historię najuboższych i najsłabszych mieszkańców getta – ukazywała losy i walkę o przetrwanie poszczególnych żydowskich rodzin. Została zamordowana w Treblince podczas wielkiej akcji likwidacyjnej – nie chcąc opuścić swojej matki, nie skorzystała z możliwości ucieczki z Umschlagplatz.

26 października 1938 r. szef służby bezpieczeństwa Rzeszy, Reinhard Heydrich – w odpowiedzi na uchwalenie przez Sejm polski w dniu 31 marca 1938 r. ustawy o pozbawianiu obywatelstwa – ogłosił rozporządzenie o natychmiastowym wydaleniu z Niemiec wszystkich polskich Żydów. 28 października na granicznych stacjach znalazło się ok. 17 tysięcy Żydów z polskim obywatelstwem. Większość – ok. 8 tysięcy – przetransportowano do Zbąszynia, gdzie na terenie dawnych koszar utworzono obóz przejściowy.

W pierwszej części Archiwum Ringelbluma znajdują się również częściowo przedwojenne prace Racheli Auerbach oraz jej życiowego partnera, doskonałego żydowskiego poety, Icyka Mangera. Już podczas porządkowania materiałów i sporządzania protokołu, pisarka sygnalizuje chęć odebrania swoich dokumentów. Składa oficjalne podanie, które Prezydium CKŻP rozpatruje 4 października 1946 roku. Ostateczną decyzję uzależnia się od opinii Wydziału Kultury i Propagandy CKŻP. W listopadzie Auerbach otrzymuje zgodę na odebranie dokumentów powstałych przed styczniem 1940 roku (wedle innych danych przed wrześniem 1939 roku) oraz rzeczy osobistych. Z reszty dokumentów może sporządzić odpisy. Zanim zostanie odnaleziona druga część archiwum, w grudniu 1950 roku, Auerbach nie będzie już w Polsce. Wyjechała – przez Londyn – do Izraela.