Wydawnictwo

Bernard Singer

Autobiograficzna opowieść Bernarda Singera zaliczana to jedno z arcydzieł literatury polskiej. Pisarz przywołuje w niej swoje dzieciństwo i młodość, które spędził w żydowskiej dzielnicy Warszawy na początku XX wieku. Barwny opis życia wspólnoty żydowskiej na ulicach Nalewki, Gęsiej czy Tłomackie stał się tłem dla opowieści o życiu między judaistyczną tradycją a nowoczesnością, o przenikaniu się dziedzictwa żydowskiego i polskiego, o trudnym przekraczaniu granic, życiu na pograniczu kultur.

Pierwsze wydanie Moich Nalewek ukazało się w Wydawnictwie Czytelnik w 1959 roku ze wstępem Eugeniusza Szrojta, niniejsza edycja opiera się na wydaniu drugim – przygotowanym także w Wydawnictwie Czytelnik – z 1993 roku.

Obfitość realiów, podsuwanych przez usłużną pamięć, talent wydobycia wymownego szczegółu i świetna obserwacja socjologiczna sprawiają, że scenki te są żywe, że je widzimy i słyszymy, a równocześnie mają w sobie duży ładunek poznawczy, doskonale wprowadzają w swoisty i skomplikowany układ stosunków życia na Nalewkach. Coś jak studium socjologiczne w migawkach. Cheder, bożnice, kantory i warsztaty, bogaty dom chasydzki, kawiarnie i herbaciarnie, przekupki na Muranowie, targ na Wołówce, służące i mamki, stróże i policja, pokątni doradcy i lekarze – aż dziw, że tak dużo treści dało się zamknąć na […] stronach tej książki. […]

[Singer] chciał przede wszystkim ocalić od zapomnienia świat swego dzieciństwa i młodości, z którego dzisiaj – najdosłowniej – kamień na kamieniu nie pozostał.

z recenzji Wiktora Weintrauba, „Kultura” 1960, nr 4/150