Menu
- Aktualności
- Wydarzenia
- Oneg Szabat
- Zbiory
- Nauka
- Wystawy
- Edukacja
- Wydawnictwo
- Genealogia
- O Instytucie
- Księgarnia na Tłomackiem
- Kwartalnik Historii Żydów
Dr Monika Czekanowska-Gutman przdstawi wizerunki uobecniające cierpienie w sztuce wybranych artystów żydowskich w XX w.: Jakoba Steinhardta, Marca Chagalla i Abrahama Rattnera, skupiając się na motywach Hioba i Piety. Prześledzi, w jaki sposób wyżej wymienieni artyści realizowali przedstawienia oparte na motywach wyrastających z dwóch tradycji: żydowskiej i chrześcijańskiej, a przede wszystkim zbada związek między nimi w wymiarze artystycznym i światopoglądowym. Poszuka odpowiedzi na następujące pytania: jakie szczególne własności artyści odnajdywali w Hiobie i Piecie, do kogo były adresowane ich przedstawienia (żydowskiego czy chrześcijańskiego odbiorcy) oraz jakie wyzwania podejmowali, biorąc pod uwagę zwłaszcza motyw Piety. Zasadniczą część analityczną poprzedzi krótki wstęp ikonograficzny nakreślający tło dla obecności motywów Hioba i Piety w sztuce artystów żydowskich.
Dr Monika Czekanowska-Gutman jest adiunktem w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kieruje projektem badawczym OPUS przyznanym przez Narodowe Centrum Nauki, realizowanym we współpracy międzynarodowej (USA, Izrael) – „Akeda jako ofiara złożona w kulturze żydowskiej”. Jest absolwentką historii sztuki, hebraistyki i stosunków chrześcijańsko-żydowskich. Jej zainteresowania badawcze skupiają się na nowoczesnej plastyce żydowskiej; szczególnie bliska jest jej tematyka biblijna (Starego i Nowego Testamentu) w sztuce artystów żydowskich w diasporze. Obecnie przygotowuje dwie książki: jedną analizującą recepcję Judyty, Estery i Sulamitki w sztuce artystów polsko-żydowskich XIX i XX w., a drugą o wizerunkach Piety w nowoczesnej sztuce żydowskiej. Prowadziła wykłady z historii sztuki żydowskiej i izraelskiej, kultury Żydów polskich, muzealnictwa żydowskiego, współczesnej kultury izraelskiej w UMCS i UAM.