Aktualności

Ona jest kapkę uparta, ale co to za talent! – notowała w dzienniku pod datą 7 maja 1944 roku Basia Temkin-Bermanowa, komentując jedną z prac Racheli Auerbach napisanych po wyjściu z getta na zlecenie Żydowskiego Komitetu Narodowego. Tak, bez wątpienia ta wciąż niedostatecznie znana pisarka, krytyczka i dziennikarka, tworząca po polsku i w jidysz, była uparta i utalentowana, niezwykle zdeterminowana, często zapewne szorstka i swoją bezkompromisowością nie zawsze jednała sobie ludzi. Miała jednak poczucie misji i odpowiedzialności wobec zamordowanych.

Napisanie książki o tych, którzy jako pierwsi opisali Zagładę europejskich Żydów, było niełatwym zadaniem. Mimo iż informacje o konspiracyjnej grupie archiwistów działających w getcie warszawskim można czerpać z wielu źródeł drukowanych i dostępnych online, wciąż brakowało pozycji porządkującej wiedzę o okolicznościach powstania Podziemnego Archiwum Getta Warszawy. Zapraszamy do przeczytania wywiadu z autorami książki „Archiwum ważniejsze niż życie”.

„Pamiętajcie! Leży tam pod ruinami skarb narodowy. Jest tam Archiwum Ringelbluma. […] Nawet jeśli jest tam pięć pięter ruin, musimy znaleźć Archiwum” — apelowała Rachela Auerbach podczas obchodów trzeciej rocznicy wybuchu powstania w getcie. Dzięki jej staraniom i niezłomnej postawie osób świadomych wagi dokumentów ukrytych w piwnicy szkoły Borochowa, w dniu 18 września 1946 r. odkopano pierwszą część Podziemnego Archiwum Getta Warszawy. Siedemdziesiąt jeden lat później — 18 września 2017 r. — Żydowski Instytut Historyczny wraz ze Stowarzyszeniem Żydowski Instytut Historyczny w Polsce powołały Program Oneg Szabat mający na celu upowszechnienie i upamiętnienie tego wielkiego dziedzictwa ludzkości.