Aktualności

Termin „epidemia” w odniesieniu do warszawskiego getta nieodmiennie przywodzi na myśl epidemię duru plamistego, czyli tyfusu. Choroba ta zbierała ogromne żniwo za murami zamkniętej dzielnicy i w samym tylko 1941 roku odpowiadała za prawie 1600 zgonów w szpitalach (32% wszystkich zgonów). Szczepionka przeciw tyfusowi była bardzo droga, a co za tym idzie – dostępna niewielkiemu odsetkowi mieszkańców getta, cechowała ją też bardzo niska skuteczność.

Nauczyciel, społecznik, człowiek pióra – Izrael Lichtensztajn był jedną z kluczowych postaci grupy Oneg Szabat. Wraz z Dawidem Graberem i Nachumem Grzywaczem ukrył przed Niemcami dwie pierwsze części Archiwum Ringelbluma, zawierające ponad 35 tysięcy stron materiałów, w piwnicy szkoły przy ul. Nowolipki 68. Zginął w pierwszych dniach powstania w getcie warszawskim 19 kwietnia 1943 r.

Szmul (Szmuel) Bresław był działaczem Haszomer Hacair, publicystą i redaktorem prawie wszystkich pism wydawanych przez tę organizację w getcie warszawskim. W 1942 r. został zaproszony przez Emanuela Ringelbluma do współpracy z Oneg Szabat. W Archiwum ocalała obszerna kolekcja spisanych przez niego biuletynów z nasłuchu radiowego. Przekazał również kilka własnych tekstów, m.in. wywiad z Ireną Adamowicz o stosunkach polsko-żydowskich, biografię Henryka Gotlanda, sprawozdanie „Rządca meldunkowy“ oraz raport „Kolumna dezynfekcyjna“. Został zamordowany 3 września 1942 roku po tym, jak rzucił się z nożem na uzbrojonego Niemca.