Aktualności

Izaak Celnikier, "Głowa kobiety", ok. 1957, tusz na papierze, nr inw. MŻIH A-1576/12, zbiory ŻIH.

Szanowni Państwo,

W związku z przygotowaniami do otwarcia wystawy o Izaaku Celnikierze w ŻIH, zwracamy się z uprzejmą prośbą o informację od osób, które znają autorstwo poniższych zdjęć, które chcemy zaprezentować na wystawie lub opublikować w katalogu towarzyszącym wystawie. 

Prosimy również o informację na temat właścicieli praw autorskich tychże zdjęć.

Jednocześnie będziemy bardzo wdzięczni za informację od osób, które dysponują zdjęciami archiwalnymi artysty z lat 1952-1957. 

Wszelkie informacje na ten temat prosimy przesyłać na adres: zbenesz@jhi.pl

Dziękujemy!

Niewielkie resztki z Solnej. Izaak Celnikier wobec doświadczenia Zagłady  

Otwarcie wystawy planowane jest na 9 listopada 2023 r.

Wystawa poświęcona powojennej, powstającej na styku socrealizmu z estetyką Arsenału, młodzieńczej twórczości Izaaka Celnikiera z lat 1946-1964, wielkiego artysty żydowskiego urodzonego w Warszawie, wychowanka Domu Sierot Janusza Korczaka, ocalałego z Zagłady. Będzie to pierwsza ekspozycja jego wczesnych dzieł, w szczególności licznych rysunków (m.in. ilustracji do opowiadań Abrahama Rejzena i wierszy Dawida Sfarda), które są zdeponowane w różnych instytucjach, nigdy nie zostały zebrane w jedną całość i pokazane publicznie.

Niedługo przed wyjazdem do Francji w 1957 r. Izaak Celnikier nawiązał współpracę z wydawnictwem „Idisz Buch”. Stworzył ilustracje do jidyszowych publikacji: Ojsgewełte werk (Dzieł wybranych) Abrahama Rejzena i Lider (Wierszy) Dawida Sfarda – publikacji jak dotąd nietłumaczonych na język polski. Ilustracje, których Celnikier nigdy w ostatecznej publikacji nie widział, ponieważ zostały wydane po jego wyjeździe z Polski, zawierają zakodowane treści odnoszące widza do biografii artysty. Rysunki tworzą tym samym równoległą narrację względem tekstu, który ilustrują. W swoim dziele Celnikier projektował osobiste doświadczenie Zagłady na historie Rejzena pochodzące z czasów wcześniejszych, niektóre zaś opowiadania interpretował jako prefigurację Zagłady i dawał temu wyraz w tworzonych ilustracjach. 

Wystawa będzie próbą odczytania biografii Celnikiera w ilustracjach do jidyszowych opowiadań i wierszy. Prześledzimy w jaki sposób te tworzone przed wyjazdem z Polski rysunki można odczytywać jako szkice do wielkoformatowych obrazów tworzonych już we Francji, a odwołujących się do jednego pierwowzoru – obrazów z getta utrwalonych w pamięci artysty. 

Kuratorką wystawy będzie Zuzanna Benesz-Goldfinger. 

Mężczyzna towarzyszący Izaakowi Celnikierowi to André Schwarz-Bart.

Barak na Pradze przy Garwolińskiej 6, po 1945 r., w którym mieszkał Izaak Celnikier, autor fotografii nieznany, zbiory Działu Dokumentacji Dziedzictwa ŻIH.

Były żydowski dom wychowawczy im. Michała Bergsona przy ul. Jagiellońskiej 28, 1967 r., autor fotografii nieznany, zbiory Działu Dokumentacji Dziedzictwa ŻIH