mincha
(hebr., ofiara; jid., minche) – modły odmawiane o dowolnej porze po południu, ale przed zachodem słońca; synagogalny odpowiednik codziennej ofiary popołudniowej, składanej niegdyś w Świątyni Jerozolimskiej; drugie modły po szacharit, obowiązujące w codziennej liturgii (przed maariw). Zwyczaj ich wprowadzenia tradycja żydowska przypisuje patriarsze Izaakowi (Rdz 24,63). Rozpoczyna je Psalm 145, po czym następują: Szmone esre(j), Tachanun, Ale(j)nu leszabeach oraz żałobny Kadysz (por. też żałoba). W szabat i posty odczytuje się jeszcze dodatkowo fragment Tory (Tory czytanie). W niektórych gminach m. odmawia się późnym popołudniem, aby zaraz po nich odmówić modły wieczorne. (Zob. też Aszamnu)