mar

(aramejski, mistrz) – dawniej honorowy tytuł, nadawany w Babilonii niektórym amoraitom (np. Mar Samuel), a zwłaszcza egzylarchom; odpowiednik hebrajskiego określenia raw. Z czasem, tytułów tych zaczęto używać zamiennie albo też łącznie (w l.mn.) – maranan we-rabanan (nasi mistrzowie i nauczyciele). W okresleniu staropolskim miano mara de-atra (aramejski, włodarz miasta) nosił naczelny rabin każdej gminy żydowskiej. We współczesnym jezyku hebrajskim m. jest odpowiednikiem polskiego słowa „pan”.

Autor hasła: Rafał Żebrowski

Zagadnienia:

To hasło pojawia się również w 1019 hasłach:

Strona główna Polskiego Słownika Judaistycznego

Serwis wykorzystuje pliki cookie do celów statystycznych. Jeśli się na to nie zgadzasz, wyłącz obsługę plików cookie w swojej przeglądarce internetowej. Rozumiem